بعد از 5 سال سلام دوباره
اینجا رو 17 تیرماه 1387 تعطیل کردیم. دلایل تعطیلی رو هم تو پست قبلی میتونید بخونید.
امروز 15 شهریور سال 1392 نشسته بودم داشتم تو نت گشت میزدم یهو بعد پنج سال گفتم بذار ببینم وبلاگمون در چه حالیه. دانشگاه پیام نور وزوان که همچنان سرجاشه. ما آدم ها هستیم میایم و میریم. رمز وبلاگ رو یادم نبود، حتی آدرسش رو درست یادم نبود. تو گوگل زدم دانشجویان دانشگاه وزوان که وبلاگمون رو پیدا کردم و با زدن فراموشی رمز، رمز جدید رو فرستادم روی ایمیلم و تونستم واردش بشم.
قالب قبلی پاک شده بود و از قالب های آماده بلاگفا همینطوری یکی رو گذاشتم. چون سورس قالب قبلی از جای دیگه بود و پاک شده بود و وبلاگ بهم ریخته شده بود. برخی عکس ها هم دیگه باز نمیشند احتمالا از جاهایی که عکس ها رو برداشته بودیم اون سایت ها همه تعطیل شدند.
چقدر زود دیر میشود.
یهو دلم خواست بعد 5 سال یه پست بهش اضافه کنم.
حال همه ما دانشجویان ورودی 1384 خوب است. از همکلاسی هام کم و بیش خبر دارم. خدا رو شکر بین همکلاسی هامون خبر بد نداریم و هر چی هست خبر خوبه.
من بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه وزوان توی یه دانشگاه دولتی مشغول یه کار شدم و اولش تو بخش رباتیک اونجا کار میکردم و بعد از قبولی کارشناسی ارشدم با رتبه 900 تو رشته مهندسی IT گرایش MIS دانشگاه شیراز ادامه تحصیل دادم. فعلا هم به عنوان کارشناس پژوهش با عنوان مدیر پروژه کیفیت مشغول به کارم.
دو تا نویسنده دیگه امون هم (خانم راضیه صدوری و اکرم عابدی) یکی داره کارشناسی ارشد تو رشته تجارت الکترونیک میخونه و دیگری هم مشغول به کاره البته به صورت موقت تا بعد بره سراغ کارشناسی ارشد. از سومی هم خبری در دست نیست چون ورودی ما نبودند. ان شا الله ایشان هم موفق باشند.
یکی از همکلاسی های خوبمون هم بعد از خوندن کارشناسی ارشد الان استاد دانشگاه پیام نور وزوان هستند که از همین صفحه مجازی بهشون تبریک میگم و براشون آرزوی موفقیت دارم. واقعا دانشجوی فعال و با برنامه و دلسوزی بودند و مطمئنم دانشجویان خوبی رو تربیت میکنند.
کم و بیش خبر ازدواج و کار و تحصیل دوستان بهم میرسه و خیلی خوشحالم میکنه. یکی تو بیماستان کار میکنه، یکی تو یه شرکت برنامه نویسی،یکی داره تو یه رشته دیگه ادامه تحصیل میده، اون یکی شرکت بیمه زده و دیگری شرکت خدمات و تبلیغات زده،یکی دیگه تو یه شرکت حسابدار شده، دوستان دیگه ای که سراغ ادامه تحصیل و کار نرفتند میدونم الان زندگی خوب و سالمی رو دارند و کنار همسر و فرزندانشون دارند اوقات زیبایی رو سپری میکنند.
دلم برای همتون تنگ شده. ان شا الله هر جا هستید خوب و خوش و شاد باشید.
لینک های قدیمی وبلاگ رو چک می کردم جز یک مورد همگی همون سال 87 یا نهایت 89 وبلاگشون رو رها کردند به امان خدا.
دلم برای مخاطب های خوب وبمون هم تنگ شده، دوستای زیادی داشتیم ان شا الله اون ها هم بعد 5 سال سلامت و شاد باشند و از موفقیت هاشون آگاه بشیم.
منو میتونید تو تالار تخصصی دانشجویان دانشگاه شیراز دانشکده آموزش های الکترونیکی پیدا کنید اونجا مدیر انجمن هستم.
برای ورود به پست تولد یکسالگی وبلاگ و خداحافظی روی 
یادتونه داخل وب یه ترفند با جی میل یاد دادیم ... که خب خیلی هم استقبال شد . یادتون نیست ؟ " نحوه کار با 
در آخرين روز ترم پاياني دانشگاه
